การปรับตัวในยุควิกฤตโควิด-19 สำหรับโรงเรียนในโครงการเลี้ยงไก่ไข่เพื่ออาหารกลางวันนักเรียน

ในช่วงวิกฤตการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 ทำให้สถานที่ต่างๆ ตลอดจนประชาชนทุกคนต้องปรับตัวตามมาตรการต่างๆของภาครัฐ เพื่อยับยั้งการกระจายของเชื้อไวรัส ซึ่งสำหรับโครงการต่างๆ ภายใต้มูลนิธิเจริญโภคภัณฑ์พัฒนาชีวิตชนบท ก็มีการปรับตัวในรูปแบบต่างๆ เพื่อให้สามารถดำเนินต่อไปได้

สำหรับโครงการเลี้ยงไก่ไข่เพื่ออาหารกลางวันนักเรียน ก็เป็นอีกหนึ่งโครงการที่ต้องปรับตัวในสถานการณ์ดังกล่าวฯ เนื่องจากโรงเรียนปรับรูปแบบการเรียนการสอนเป็นออนไลน์ ทำให้ไม่มีเด็กนักเรียนนำไข่ไปรับประทาน แต่ในขณะเดียวกันก็มีผลผลิตออกมาทุกวัน ดังนั้น โรงเรียนจึงจัดเวรให้น้อง ๆ นักเรียนผลัดกันมาดูแลเก็บไข่ไก่ หลังจากนั้นจึงนำผลผลิตไก่ไข่ไปจำหน่ายให้กับผู้ปกครองและชุมชน ภายใต้ร้านสหกรณ์โรงเรียนสู้ครัวชุมชน ซึ่งเป็นอีกโครงการที่ช่วยเติมเต็มอาหารให้กับชุมชนโดยรอบโรงเรียน

เด็กชายวิทยา ทวัยทร นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดนค็อกนิสไทยฯ จังหวัดสกลนคร กล่าวว่า ในช่วงที่โรงเรียนปิด ครูผู้รับผิดชอบโครงการได้แบ่งเวรกันมาดูแลเล้าไก่และช่วยกันเก็บไข่ทำความสะอาดเล้าไก่ลงบันทึกการเก็บไข่ในแต่ล่ะวัน ขอขอบคุณโครงการที่ได้มอบโครงการดีๆทำให้ได้รับประทานไข่ไก่สดกันทุกวัน

ทางด้าน เด็กชายโชคชัย บุตรธรรม นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดนค็อกนิสไทยฯ จังหวัดสกลนคร กล่าวว่า เนื่องจากโรงเรียนปิดจากสถานการณ์โรคระบาด จึงได้ไข่ไก่นำไปบริโภคที่บ้านและช่วยกันนำไข่ไก่ไปจำหน่ายที่ตลาดนัดที่หมู่บ้านกับครูผู้รับผิดชอบโครงการ

ทางด้าน เด็กหญิง นรินรัตน์ แก้วมะ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดนค็อกนิสไทยฯ จังหวัดสกลนคร กล่าวว่า ขอบคุณโครงการเลี้ยงไก่ไข่เพื่ออาหารกลางวันนักเรียน เพราะได้รับประทานไข่ไก่สดทุกวัน ซึ่งในช่วงโรงเรียนปิดเรียนเพราะโควิด ทำให้เพื่อนๆและตนเองได้ไข่ไก่สดกลับบ้านไปบริโภคช่วยลดค่าใช้จ่ายช่วยพ่อแม่ด้วย

นอกจากนี้ ยังมีผลผลิตที่ได้จากการเลี้ยงไก่ไข่ ต่อยอดเป็นปุ๋ยมูลไก่ นำไปใส่พืชผักสวนครัว ทำให้เกิดเป็นผลผลิตอีกอย่างหนึ่ง ที่เรียกได้ว่าทำรายได้เพิ่มเติมจากโครงการหนึ่งไปอีกโครงการหนึ่งได้เป็นอย่างดี ทั้งยังสามารถสร้างผลกำไรและยังเป็นการเรียนรู้สำหรับเด็กนักเรียนเพื่อนำไปปรับใช้ในอนาคตต่อไป

ภาพ อธิภัทร จตุหงษ์ (หมอเดย์)
เขียน ธนกฤต บรรเทิงสุข